ಸವಿತಾ ನಾಗಭೂಷಣ್

ಸವಿತಾ ನಾಗಭೂಷಣ ನಮ್ಮ ನಡುಟು ಉಪ್ಪುನ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಮನಸ್ಸ್‌ದ ಕಾವ್ಯ ಸಂವೇದನೆದ ಮೂಲಕ ಗುರುತಿಸವೊಂದಿನಾರ್. ಹೆಚ್ಚಾದ್ ವಿಮರ್ಶೆದ ಗೊಂದಲಲೆಗ್ ಗೂಡಾವಂದೆ ಯಾನಾಂಡ್‌ ಎನ್ನ ಕವಿತೆ ಆಂಡ್‌ ಪನ್ಪುನ ನಿರ್ಲಿಪ್ತತೆಡ್ ತನ್ನ ಅನುಭವ, ನೆನೆಪುಲೆಗ್ ಕವಿ ಭಾಷೆದ ಉಡುಗೆ ತೊಡಿಸಾದ್ ಕರಿನ ನಾಲ್ ದಶಕೊರ್ದು ಬರೆಯೊಂದು ಉಪ್ಪುನಾರ್. ಬರವಣಿಗೆ ಪನ್ಪುನವು ಅರೆಗ್ ತಾನ್‌ ಉಪ್ಪುನಾತೇ ಸಹಜ. ಅವರ ಕಲ್ಪನೆಯ ತೆಕ್ಕೆಗೆ ಸುತ್ತಲಿನ ಪರಿಸರ ಹೂವು, ಹಣ್ಣು, ಚಂದ್ರ, ತಾರೆ, ಭೂಮಿ, ಆಕಾಶ, ಗಿಡ, ಮರ, ಬಳ್ಳಿ ಮಾತಲಾ ಕಾವ್ಯ ವಸ್ತುವಾದ್‌ ಬಿಚ್ಚೊಂದು ಪೋಪುಂಡು. ತಾನ್ ಬದುಕೊಂದು ಉಪ್ಪುನ ಸಮಾಜದ ಬೇನೆ ಬೇಸರ್‌ಗ್ ದನಿ ಆವೊಂದೇ ಅಲ್ಪದ ಸಮಸ್ಯೆ, ಕಾವುಲೆಗ್ ಸರಳ ಸಾಂತ್ವನೊಲು ಅರೆನ ಕವಿತೆಲೆಡ್‌ ತಿಕ್ಕುಂಡು. ಒರ ಒರ ತುಂಟ ಪೊಣ್ಣನ ಬಾಯಿಪಾಠದಂಚ ಅರೆನ ಕವಿತೆಲು ಪೊಸಲೋಕವೊಂಜೆನ್ ನಮ್ಮ ದುಂಬು ಬುಡ್ಪಾದ್ ಕೊರ್ಪುಂಡು. ಶಬ್ದೊಲೆನ ಆಡಂಬರೊಡು ಅರೆನ ಕವಿತೆಲು ಒಲ್ಪಲಾ ಮುಚ್ಚಿದ್ ಪೋಪುಜಿ. ಸಹೃದಯ ಮನಸ್ಸ್ ಕವಿತೆದ ಜಾಡ್ ಪತೊಂದು ಹಿಂಬಾಲಿಸಿಯೆರೆ ಒಂತೆಲಾ ಕಷ್ಟ ಆವಂದಿಲೆಕೊ ಅಂಚನೇ ಅರೆನ ಬರವಣಿಗೆದ ಶೈಲಿ ನವಿರಾದ್ ಉಂಡು; ಅತೇ ಪ್ರಬುದ್ಧವಾದ್‌ಲಾ ಉಂಡು.

ಜನನ/ಜೀವನ[ಸಂಪೊಲಿಪುಲೆ]

೧೯೬೧ ಮೇ ೧೧ರಂದು ಚಿಕ್ಕಮಗಳೂರುಡು ಪುಟ್ಟಿಯೆರ್. ಸವಿತಾ ಬಿ.ಕಾಂ. ಪದವೀಧರೆ. ಇತಿಹಾಸೊಡು ಸ್ನಾತಕೋತ್ತರ ಪದವಿನ್ ಪಡೆವೊಂದು, ಬೊಕ್ಕ ೨೦ ವರ್ಸೊ ಕಾಲ ಅಂಚೆ ಇಲಾಖೆಡ್ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಾದ್ ಇತ್ತೆ ಸ್ವಯಂ ನಿವೃತ್ತಿ ಪಡೆದ್ ಕಂಡನಿ ಶ್ರೀ ಡಿ.ಎಸ್. ನಾಗಭೂಷಣೆರೆನ ಒಟ್ಟುಗು ಶಿವಮೊಗ್ಗೊಡು ವಾಸವಾದ್ ಉಲ್ಲೆರ್. ಇಡೆ ಮುಟ್ಟ ಒಟ್ಟು ಆಜಿ ಕವನ ಸಂಕಲನೊಲೆನ್ ಪ್ರಕಟಿಸಿದೆರ್.
ಇತ್ತೆ ಕಾವ್ಯದ ಅಧ್ಯಯನ ಪನ್ಪುನವು ತೀರಾ ಅಕಾಡೆಮಿಕ್ ಪನ್ಪುನಾತ್ ಗಂಭೀರವಾದ್ ಉಪ್ಪುನೆರ್ದಾದ್ ಕವಿತೆ ಜನಸಾಮಾನ್ಯೆರೆರ್ದ್ ದೂರ ಆವೊಂದು ಉಪ್ಪುನೆ. ಅವು ಸ್ವಚ್ಚ ಮನಸ್ಸ್‌ದ ಭಾವಾಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಪನ್ಪುನೆನ್ ಮರತ್ತ್‌ದ್ ಏಕ ಕಾಲೊಡು ನಮ ಕವಿನ್ ಅಯನ ಕಾಲೊನು ಒಟ್ಟಾದ್ ಗ್ರಹಿಸೆರೆ ಪಿದಡುವ.
ವಿಮರ್ಶಕೆರೆಗಾದ್ ಯಾನ್ ಕವಿತೆ ಬರೆವೊಂದು ಉಲ್ಲೆ ಪನ್ಪುನ ಆತಂಕಿತ ಕಾವ್ಯ ಸಂವಿಧಾನ ಕವಿನ ಸಾದಿನೇ ತಪ್ಪಾದ್ ಬುಡುನ ಸಾಧ್ಯತೆಲ್ ಉಂಡು. ಆಪಗ ಬೌದ್ಧಿಕ ಕಸರತ್ತೆ ಕವಿತೆ ಪನ್ಪುನ ಸರಳ ತೀರ್ಮಾನೊಗು ಬರ್ಪುನ ಅಪಾಯಲಾ ಉಂಡು.
ಆಂಡ ಸವಿತಾ ಅರೆನ ಕಾವ್ಯೊಲೆನ್ ಓದೊಂದು ಪೋನಗ ಕಸರತ್ತ್ ಪಿರ ಒರಿದ್ ಬುದ್ಧಿ, ಭಾವ, ಲಯ ಸಾಂಗತ್ಯ ನಮನ್ ಅರೆನ ಕಾವ್ಯಯಾನದ ಜೊತೆಗಾರೆರಾದ್‍ ಮನ್ಪುವ. ವಿಚಾರೊಲೆನ ಭಾರ ಇಜ್ಜಂದೆ ಅಂತಃಕರಣಪೂರ್ವಕ ಬರೆಪುನ ಅರೆನ ಕೌಶಲ ಬೆರಗ್‌ನ್ ಪುಟ್ಟವುಂಡು. ಸಾವಧಾನ, ಸಂಯಮನೇ ಅರೆನ ಕಾವ್ಯದ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯವಾದ್ ತೋಜುಂಡು.
ಮೆರೆನ ಕಾವ್ಯಡ್ ತಾಯ್ತನ, ಮಮತೆ ಬೊಕ್ಕ ಅಂತಃಕರಣೊನು ದೆರ್ತ್‌ದ್ ಪತ್ತುನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಉಂಡು.

ಕೃತಿಕುಲು[ಸಂಪೊಲಿಪುಲೆ]

ಕವನ ಸಂಕಲನ[ಸಂಪೊಲಿಪುಲೆ]

ನಾ ಬರುತ್ತೇನೆ ಕೇಳು(೧೯೮೭),
ಚಂದ್ರನ್ರನ ಕರೆಯಿರಿ ಭೂಮಿಗೆ (೧೯೯೧),
ಹೊಳೆಮಗಳು (೧೯೯೬),
ಆಕಾಶ ಮಲ್ಲಿಗೆ (೨೦೦೦),
ಜಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಶಿವ (೨೦೦೨),
ದರುಶನ (೨೦೦೯). ಅವರ ಆಯ್ದ ಕವಿತೆಗಳ ಸಂಕಲನ

ಕಾದಂಬರಿಲು[ಸಂಪೊಲಿಪುಲೆ]

ಕಾಡುಲಿಲ್ಲಿ ಹೂವುಗಳು(೨೦೦೬) ಬೊಕ್ಕ
ಹಳ್ಳಿಯ ದಾರಿ (೨೦೧೧).
ಸ್ತ್ರೀಲೋಕ (೧೯೯೬) ಅವರ ಕಾದಂಬರಿ.
ಹೂ ಮನಸ್ಸಿನ ಹೋರಾಟಗಾರ ಮತ್ತು ಇತರ ಲೇಖನಗಳು (೨೦೧೧) ಲೇಖನೊಲೆನ ಸಂಕಲನ.
ಕರ್ನಾಟಕ ಸಾಹಿತ್ಯ ಅಕಾಡೆಮಿಗಾಗಿ ಕವಿತೆ ೧೯೯೭,
ಮಹಿಳಾ ಸಾಹಿತ್ಯ ಸ್ಪಂದನಕ್ಕಾಗಿ ಮುಡಿ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಎಂಬ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ಸಂಪಾದನೆ ಮಲ್ತ್‌ದೆರ್.
ಜಿ.ಎಸ್.ಎಸ್. ಅಭಿನಂದನ ಗ್ರಂಥ ಹಣತೆ, ಸುವರ್ಣ ಕಾವ್ಯ ಸಂಪುಟದ ಸಹ ಸಂಪಾದಕೆರಾದ್‍ಲಾ ಕೆಲಸ ಮಲ್ತ್‌ದೆರ್.

ಕಾವ್ಯ ತುಡಿತ[ಸಂಪೊಲಿಪುಲೆ]

ಜೀವ ಸಂವೇದನೆನ್ ಸರಕು ಪ್ರಪಂಚ ಆಕ್ರಮಿಸವೊಂದು ಉಪ್ಪುನೆತ ಬಗೆಟ್ಟ್ ತೀವ್ರವಾಯಿನ ವಿಷಾದ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸವುನ ಆರ್ ಜೀವ ಕಾರುಣ್ಯದ ನೆಲೆಯೊಂಜೆನ್ ಶೋಧಿಸಾಯೆರೆ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಲ್ಪುವೆರ್. ಬುದ್ಧೆ, ಬಸವೆ, ಗಾಂಧಿ, ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಚಿಂತನೆಯ ಎಳೆಗಳು ಈ ಹುಡುಕಾಟದ ಬಿರು ಬಿಸಿಲಿನ ಹಾದಿಯ ನೆರಳುಗಳು. ಬಂದೂಕಿನ ನಳಿಕೆಯಲ್ಲೂ ಗೂಡು ಕಟ್ಟುವ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಗಳ ಚಿತ್ರ ಕಲ್ಪಿಸವುನ ಆರ್ ಕೌರ್ಯೊನು ಧಿಕ್ಕರಿಸುನ ಪಾತೆರೊನು ಪನ್ಪೆರ್‌.

ನಿನ್ನ ಸಾವಿರ ಸಾವಿರ
ನದಿಗಳಲ್ಲಿ ಬಂದೂಕಿನ
ಅಲೆಗಳು ತೇಲುವುದನ್ನೂ
ಪುಟಿಯುವ ಮೀನುಗಳ ಬದಲು
ಗುಂಡುಗಳು ಹಾರಾಡುವುದನ್ನೂ
ಓಕುಳಿಯ ಬದಲು
ನೆತ್ತರು ಹರಿಯುವುದನ್ನೂ
ಧಿಕ್ಕರಿಸುತ್ತೇನೆ. (ಧಿಕ್ಕರಿಸುತ್ತೇನೆ)
ಈ ಧಿಕ್ಕಾರೊದ ಉಲಯಿ ಮಾನವತ್ವೊನು ಅರಳಿಸುನ ಹಂಬಲ ಮೊನಚು ಬಾಣವಾದ್ ತಿರ್ಗ್‌ದ್ ಬರ್ಪುಂಡು.
ಗೆಳೆಯಾ.....
ಕೋವಿ, ಗುಂಡು, ರಕ್ತ, ಚೀತ್ಕಾರ
ಈ ಭುವಿಗೆ ತುಂಬಾ ಹಳತು.
ಬದುಕ ಬೆಳಗಿಸಲು ಹೊಸ ಅಸ್ತ್ರಗಲೇನಾದರೂ
ನಿನ್ನ ಬಳಿ ಇವೆಯಾ, ಹೇಳು.... (ಬೆಡಿ ಪತ್ತ್‌ನ ಕೈಕುಲೇ ಕಂಬನಿನ್ ಒರೆಸೊಡು)

ಸವಿತಾ ನಾಗಭೂಷಣ ಅರೆನ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾಯಿನ ಕವನೊಲೆಡ್ ಜಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಶಿವ, ತಂಗಿ ಹುಟ್ಟಿದಳು, ಕೊಂಡ ಹಾಯುವಳು, ಬಜಾರಿನಲ್ಲಿ ಬುದ್ಧ, ಕಿಟಕಿಯಲ್ಲಿ ಚಂದಿರ ಇಂಚಿತ್ತ್‌ವು. ಅರೆನ ಬಹುತೇಕ ಕವನೊಲು ಕೇಂದ್ರ ಪ್ರಕೃತಿಯೆ. ಚಂದ್ರ ಮತ್ತು ಹೂವಿನ ಸುತ್ತಲೇ ಗಿರಕಿ ಪಾಡುನ ಅನೇಕ ಪದ್ಯೊಲೆಡ್ ನಿರ್ಜೀವ ವಸ್ತುನು ವ್ಯಕ್ತಿ ರೂಪಕವಾದ್ ಬಳಸುನ ಬಗೆನ್ ತೂವೊಲಿ. ಚಂದ್ರನಂತೂ ಅರೆನ ಭಾವದ ಸ್ಥಾಯಿ. ಪದ್ಯೊರ್ದು ಪದ್ಯೊಗು ಅರೆನ ಚಂದಿರ ಪೊರ್ಲು. ಸ್ತ್ರೀ ಬದುಕುದ ಒಲುಮೆ ನಲುಮೆಲೆಗ್, ಬಾಲ್ಯದ ನೆನಪುಲೆಗ್ ಅಯೆನೇ ಕನ್ನಡಿ.
`ಚಂದ್ರೆ ಈರೆಗ್‌ ದಾಯೆ ಈತ್‌ ಇಷ್ಟ?’ ಪಂದ್‌ ಕೇಂಡ್‍ಂಡ `ಅಯೆ ಎನ್ನ ಬಾಲ್ಯೊರ್ದುಲಾ ಎನ್ನ ಒಟ್ಟುಗು ಇತ್ತೆ’ ಪನ್ಪುನ ಸರಸದ ಉತ್ತರ ಕೊರ್ಪೆರ್. `ಪೂ'ಲಾ ಅತೇ. ಗಡಸುತನೊಕ್ಕು ಪ್ರತಿಯಾದ್ ಬಳಕೆ ಅಪುಂಡು. ಗಟ್ಟಿ ಮುಟ್ಟಾಯಿನ ತೋಳು ತೊಡೆತಟ್ಟುನಕುಲು, ರಣರಂಗೊಡು ವೈರಿಲೆನ ತರೆ ಕಡ್ಪುನಕುಲುಲಾ `ಪೂ'ನು ತೂಯಿ ಕೂಡ್‌ಲೇ ತರೆ ಬಗ್ಗವೆರ್..
ಪ್ರಕೃತಿ-ಪುರುಷ ತತ್ವದ ರಡ್ಡ್ ಪೊರ್ಲುದ ಕಾಣ್ಕೆಲಾದ್ ಕವಯಿತ್ರಿ ಪೂ ಬೊಕ್ಕ ಚಂದ್ರನ್‌ ಕನಪೆರ್‌. ಪೊಣ್ಣು ಎದುರಿಸುನ ಅನೇಕ ಸಮಸ್ಯೆಲೆನೊಟ್ಟುಗು ಆರ್ ಮುಖಾಮುಖಿ ಅಪುನ ರೀತಿ ಒರಿನ ಮಾತಾ ಕವಿಕುಲೆರ್ದ್ ವಿಶಿಷ್ಟ ಬೊಕ್ಕ ವಿಭಿನ್ನ. `ತಂಗಿ ಹುಟ್ಟಿದಳು', ದುಃಖ, ಲೋಕದಲಿ ಪುಟ್ಟಿದ ಬಳಿಕ ಎಲ್ಲ ಹುಡುಗಿಯರ ಕನಸು ಮೊದಲಾದ ಕವಿತೆಗಳು ಈ ಮಾತಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಿ.
ಹೆಣ್ಣು ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಶತ್ರುವೆಂಬ ಪರಂಪರಾಗತ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ತಂಗಿ ಹುಟ್ಟಿದಳು ಕವಿತೆ ಸುಳ್ಳಾಗಿಸುತ್ತದೆ. ಯಾರಿಗೂ ಬೇಡವಾದ ಹೆಣ್ಣು ಜೀವವನ್ನು ಅಕ್ಕ ಅಪ್ಪಿ ಕೊಳ್ಳುವುದರ ಮೂಲಕ ಆಭಯ ನೀಡುತ್ತಾಳೆ. ಯಾವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲೂ ಹೆಣ್ಣು ಧೈರ್ಯಗುಂದ ಬಾರದೆಂಬ ನಿರಂತರ ಎಚ್ಚರವನ್ನು ತಮ್ಮೊಳಗೆ ಕಾಪಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ದುಃಖಕ್ಕಾಗಿ ಮರುಗುವ ಮನ ಹೆಣ್ಣಿನ ಬದುಕಿನ ಒಳನೋಟ ನೀಡಿದರೆ ಅದನ್ನು ಸಹಿಸುವ ಶಕ್ತಿಗಾಗಿಯೂ ತಡಕಾಡುತ್ತದೆ.

ಬಲೆಯೊಳಗಿದ್ದರೂ ದುಃಖ ಬಯಲೊಳಗಿದ್ದರೂ ದುಃಖ
ಬೀಸೋ ಕಲ್ಲಿನ ನಡುವೆ ಬದುಕು ಕಾಣಕ್ಕ....(ದುಃಖ)

ಪೊಣ್ಣನ ಶಕ್ತಿದ ಕುರಿತಾದ್ ಪಾತೆರುನ ಸವಿತಾ ಅರೆನ ಕವನೊಲೆಡ್ ತಾಯ್ತನ, ಧಾರಣಶಕ್ತಿ, ವಾತ್ಸಲ್ಯ, ಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾತಲಾ ಉಂಡು. ವ್ಯವಸ್ಥೆನ್ ಉಂದೆತ್ತ ಮೂಲಕನೇ ತೂಪುನ ಹಂಬಲಲಾ ಉಂಡು. `ಕೊಂಡ ಹಾಯುವಳು’ ಅರೆನ ನನೊಂಜಿ ಮಹತ್ವದ ಕವನ. ಪೊಣ್ಣು ಸುಕೋಮಲೆ, ಚಂಚಲೆ ಇಂಚಿತ್ತಿ ಪೂರ್ವಕಲ್ಪಿತ ಚಿತ್ರಣೊಲೆಗ್‌ ಬದಲಾದ್ ಅ ಕಂಡನಿ, ಇಲ್ಲ್, ಜೋಕುಲೆನ್ ಬೆರಿಕ್ಕ್ ಕಟ್ಡೊಂದು ಸಾಗುನ ಪೊಣ್ಣನ ಚಿತ್ರ ಅಲೆನ ಅದಮ್ಯ ಚೇತನದ ಶಕ್ತಿ ಕೇಂದ್ರಲಾ ಆಪುಂಡು ಪನ್ಪುನವು ಕವಿತೆ ಸಾರ್ಥಕ್ಯ.

ಗಂಡ ಕುಡಿಯುವನು
ನಿತ್ಯ ಹೊಡೆಯುವನು
ಮೈ ತುಂಬ ಸಾಲ
ಮನೆ ತುಂಬಾ ಮಕ್ಕಳು
ಹಸಿವು ನೋವು
ಮಿಗಿಲಾಗಿ ಸವತಿಯ ಕಾಟ
ಹರಕೆ ಹೊತ್ತಿಹಳು
ಒಮ್ಮೆ, ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ
ಮಗದೊಮ್ಮೆ
ಹಾಯುವಳು ಕೊಂಡ
ನೋಡುವನವಳ ಗಂಡ
ದೂರದಿಂದಲೇ ಮಂಕಾಗಿ.

ಜಾಗತೀಕರಣ, ಷೇರುಪೇಟೆ, ರೈತೆರೆ ಸಮಸ್ಯೆ, ಭಯೋತ್ಪಾದನೆ, ಪೌರ ಕಾರ್ಮಿಕ ಇಂಚ ಅನೇಕ ಸಂಗತಿಲು ಅರೆನ್ ಕಾಡ್‌ದ್ಂಡ್. ಅಯಿಕ್ಕೊಂಜಿ ಸಾಂತ್ವನದ ಸಾದಿ ನಾಡುನ ಕುತೂಹಲೊನು ಕವಿತೆಲು ಒರಿಪಾವಾವೊಂದುಂಡು. ಯುದ್ಧ, ಸಾವು ತನನ್ ಕಂಗೆಡಿಸ್‌ನಗ `ಬುದ್ಧ ನನ್ನನ್ನು ಸಂತೈಸುತ್ತಾನೆ’ ಪನ್ಪುನ ಭರವಸೆಡ್ ಕವಯಿತ್ರಿ ಆಶಾಭಾವ ತಾಳುವೆರ್. ಸುತ್ತಲ್‌ದ ನಿಸರ್ಗದೊಟ್ಟುಗು ಮಾನವನ ಅಸ್ಥಿತ್ವೊನು ಗುರುತಿಸೊಂದು ಅತಿ ನಿರೀಕ್ಷೆಲ್ ಇಜ್ಜಂದೆ ತನ್ನಷ್ಟೆಗೇ ತಾನ್ ತೂವೊಂದಿನ/ತೆರಿಯೊಂದಿನ ಕಾವ್ಯ ರಿಂಗಣೊಡು ಜೀವ ಮಿಡಿತದ ಸದ್ದನ್ ಕೇನುನ ಬಾಲೆದ ಮುಗ್ಧ ಮನಸ್ಸ್‌ನ್ ಆರ್ ಇನಿಕ್ಕ್‌ಲಾ ಆತುಕೊಂಡ್‌ದೆರ್. ಎನ್ನ ಪೂರ ಪದ್ಯೊಲೆಡ್‌ ಉಪ್ಪುನಂಚ ಮೂಲುಲಾ ತಾರೆ, ಮೋಡ, ಗಾಳಿ, ಕಡಲು, ಸೂರ್ಯೆರ್‌ ಉಲ್ಲೆರ್‌, ನಿಕ್ಕ್ ಇಷ್ಟ ಆಂಡ ಈ ಓದು, ಒತ್ತಾಯ ಇಜ್ಜಿ ಇಷ್ಟವಾಯಿಜಿಂಡ ಬೊಡ್ಚಿ. ಎಂಕ್ ಕಿಂಚಿತ್ತ್‌ಲಾ ಕೋಪ ಇಜ್ಜಿ.^[೧] ಸಾಹಿತಿ ಡಿ.ಎಸ್.ನಾಗಭೂಷಣ ಮೆರೆನ ಕಂಡನಿ.