ಇಂದ್ರಾಣಿ

ಇಂದ್ರಾಣಿನ್ ಶಚಿ(ಸಚಿ) ಪಂಡ್ದ್ ಲಾ ಲೆಪ್ಪುವೆರ್. ಉಂಬೆರು ಇಂದ್ರನ ಬೊಡೆದಿ. ಇಂದ್ರಾಣಿ ಅಸುರೆ ಪುಲೋಮನನ ಮಗಲ್. ಪುರಾಣೊದ ಪ್ರಕಾರ ಒಂಜಿ ಸಲ ಇಂದ್ರೆ ದೆಂಗ್ ದ ಉಪ್ಪುನಗ, ಚಂದ್ರ ವಂಶ ದ ರಾಜೆ ನಹುಶೆ ಸ್ವರ್ಗ ಲೋಕೊದ ರಾಜೆ ಆಪೆ, ಆ ಪೊರ್ತುಗು ಇಂದ್ರಾಣಿ ನ್ ಆಯನ ರಾಣಿ ಮಲ್ಪರೆ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಲ್ಪುವೆ. ಅದಗ ಆಲ್ ಆಲೆನ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಗೆಡ್ ಆಯನ್ ಸಿಂಹಾಸೊನೊಡ್ದ್ ತಿರ್ತ್ ಜಪ್ಪಾವೊಲು. ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮ ಮಾತ್ರ ಅತ್ತಾಂದೆ ಜೈನ ಬೊಕ್ಕ ಬೌಧ್ಧ ಧರ್ಮೊದ ಗ್ರಂಥೊಲೆಡ್ ಲಾ ಆಲೆನ ಉಲ್ಲೇಖ ಉಂಡು.

ವೇದೊಲೆಡ್[ಸಂಪೊಲಿಪುಲೆ]

ಋಗ್ವೇದೊಡು ಇಂದ್ರಾಣಿನ ಪೊರ್ಲುನು ಸುಗಿಪುನ ಭಜನೆ ಉಂಡು^[೧] ಉಂದೆಟ್ಟ ಮಾತ್ರ ಅತ್ತಾಂದೆ ಶತಪಥ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ತೈತ್ರೀಯ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಬೊಕ್ಕ ಐತ್ರೇಯ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೊಡುಲಾ ಇಂದ್ರಾಣಿ ನ ಉಲ್ಲೇಖ ತಿಕ್ಕುಂಡು.^[೨]

ರಾಮಾಯಣೊಡ್[ಸಂಪೊಲಿಪುಲೆ]

ರಾಮಾಯಣೋದ ಒಂಜೆ ಕಥೆತ ಪ್ರಕಾರ, ಹಿರಣ್ಯ ಕಶಿಪುನ ,ಮಗೆ ಅನುಹ್ಲಾದೆ ಶಚಿನ್ ಮದ್ಮೆ ಆವರೆ ಕೇನುವೆ, ಅಯ್ಕ್ ಶಚಿ ಬೊಡ್ಚಿ ಪನ್ಪೊಲು. ಪುಲೋಮನ ಅನುಮತಿ ದೆತೊಂದು ಆಯೆ ಶಚಿನ್ ಬಲತ್ಕಾರೊಡು ಲೆತ್ತೊಂದು ಪೋಪೆ. ಅವೆನ್ ತೂಯಿನ ಇಂದ್ರೆ, ಪುಲೋಮನ ಬೊಕ್ಕ ಅನುಹ್ಲಾದನ್ ಕೆರ್ದ್ ಆಯನ ಬೊಡೆದಿನ್ ಲೆತ್ತೊಂದು ಪೋಪೆ. ^[೩]

ಬೇತೆ ಪುರಾಣೊಲೆಡ್[ಸಂಪೊಲಿಪುಲೆ]

ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತೊದ ಸ್ಕಂದ ಪುರಾಣೊಡು ಸುರಪದ್ಮನ್ ಪನ್ಪಿನ ಅಸುರೆ ಶಚಿನ್ ಮದ್ಮೆ ಆವರೆ ಬಯಕುವೆ. ಉಂದು ಗೊತ್ತಾದ್ ಇಂದ್ರೆ ಶಾಸ್ತ ದೇವೆರೆನ್ ಶಚಿನ್ ಕಾಪರೆ ದೀಪೆ. ಶಾಸ್ತ ದೇವೆರ್ ಇಪ್ಪಂದಿನ ಪೊರ್ತು ತೂದು ಸುರಪದ್ಮನ್ ನ ಮೆಗ್ದಿ ಶಚಿನಡೆಗ್ ಬತ್ತ್ ದ್ ಆಲನ ಪಲಯನ್ ಮದ್ಮೆ ಆವರೆ ಒತ್ತಾಯ ಮಲ್ಪುವೊಲು.^[೪]

ವಿಷ್ಣು ಪುರಾಣ ಬೊಕ್ಕ ಭಾಗವತ ಪುರಾಣೊದ ಪ್ರಕಾರ ಸಮುದ್ರ ಮಥನೊಡು ತಿಕ್ಕ್ ದಿನ ಪಾರಿಜಾತ ಮರ ಶಚಿನ ವಶೊಟ್ ಉಪ್ಪುಂಡು. ಕೃಷ್ಣ ದೇವೆರ್ ಆರೆನ ಬೊಡೆದಿ ಸತ್ಯ ಭಾಮ ನೊಟ್ಟುಗ್ ಇಂದ್ರನಡೆ ಬನ್ನಗ ಸತ್ಯಭಾಮಗ್ ಆ ಮರನ್ ತೂದು ದ್ವಾರಕೆಗ್ ಕೊನೊವೊಡು ಪಂಡ್ದ್ ಆಸೆ ಆಪುಂಡು. ಶಚಿನ ತೋಟ ಕಾಫುನಕುಲು ಆಲೆಗ್ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ಕೊರ್ಪೆರ್. ಸಾಧ್ಯ ಇತ್ತ್ಂಡ ಇಂದ್ರೆ ಮರನ್ ಒರಿಪಾವಡ್ ಪಂಡ್ದ್ ಪನಿನೆನ್ ಕಾಪುನಾಯನ ಬಾಯಡ್ದ್ ಕೇನ್ದ್ ಶಚಿ ಇಂದ್ರಡ ಆ ಮರನ್ ಒರಿಪಾವರೆ ಪನ್ಪಲ್. ಇಂದ್ರೆ ಬೊಕ್ಕ ಕೃಷ್ಣ ನ ನಡುಟ್ ಯುದ್ಧ ಆದ್ ಗೆಂದಿನ ಕೃಷ್ಣೆ ಪಾರಿಜಾತದ ಮರನ್ ದ್ವಾರಕೆಗ್ ಕನ್ಪೆರ್. ^[೫] ^[೬]

ಉಲ್ಲೇಕೊ[ಸಂಪೊಲಿಪುಲೆ]

↑ Kinsley, David (1988). Hindu Goddesses: Visions of the Divine Feminine in the Hindu Religious Tradition. University of California Press. pp. 17–18, 156–158. ISBN 978-0-520-90883-3.
↑ Dalal, Roshen (18 April 2014). Hinduism: An Alphabetical Guide. Penguin UK. ISBN 978-81-8475-277-9.
↑ Dalal, Roshen (18 April 2014). Hinduism: An Alphabetical Guide. Penguin UK. ISBN 978-81-8475-277-9.
↑ Mani, Vettam (1975). Puranic encyclopaedia : a comprehensive dictionary with special reference to the epic and Puranic literature. Robarts – University of Toronto. Delhi : Motilal Banarsidass. pp. 330, 660.
↑ Bhattacharya, Sunil Kumar (1996). Krishna-cult in Indian Art. M.D. Publications Pvt. Ltd. ISBN 978-81-7533-001-6.
↑ Cush, Denise; Robinson, Catherine; York, Michael (21 August 2012). Encyclopedia of Hinduism. Routledge. ISBN 978-1-135-18978-5.

[1] Kinsley, David (1988). Hindu Goddesses: Visions of the Divine Feminine in the Hindu Religious Tradition. University of California Press. pp. 17–18, 156–158. ISBN 978-0-520-90883-3.

[2] Dalal, Roshen (18 April 2014). Hinduism: An Alphabetical Guide. Penguin UK. ISBN 978-81-8475-277-9.

[3] Dalal, Roshen (18 April 2014). Hinduism: An Alphabetical Guide. Penguin UK. ISBN 978-81-8475-277-9.

[4] Mani, Vettam (1975). Puranic encyclopaedia : a comprehensive dictionary with special reference to the epic and Puranic literature. Robarts – University of Toronto. Delhi : Motilal Banarsidass. pp. 330, 660.

[5] Bhattacharya, Sunil Kumar (1996). Krishna-cult in Indian Art. M.D. Publications Pvt. Ltd. ISBN 978-81-7533-001-6.

[6] Cush, Denise; Robinson, Catherine; York, Michael (21 August 2012). Encyclopedia of Hinduism. Routledge. ISBN 978-1-135-18978-5.

[೧]

[೨]

[೩]

[೪]

[೫]

[೬]