ತುಳು ಮಹಾಭಾರತೊ

ತುಳು ಮಹಾಭಾರತೊ ಉಂದು ತುಳು ಭಾಷೆದ ಶಿಷ್ಟ ಸಾಹಿತ್ಯೊದ ಪಿರಾಕ್‍ದ ಕಾವ್ಯೊ. ಇ ಕಾವ್ಯೊನು ಬರೆತಿನಾರ್ 'ಅರುಣಾಬ್ಜ' ಕವಿ.

ಕವಿ ಬೊಕ್ಕ ಕಾಲ

'ಅರುಣಾಬ್ಜ' ಪಂಡ್ಂಡ ಕವಿನ ನಿಜ ಪುದರ್ ಆವಂದೆ ಕಾವ್ಯನಾಮ ಆದ್ ಉಪ್ಪು ಪಂಡ್‍ದ್ ವಿದ್ವಾಂಸೆರ್ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಪನ್ಪೆರ್. ಕವಿನ ಊರು, ಉಡುಪಿದ ಕೈತಲ್ದ ಕೊಡವೂರು ಪನ್ಪುನವು ಕಾವ್ಯೊಡು ತೆರಿದ್ ಬರ್ಪುಂಡು. ಇತ್ತೆ ನಮಡ ಉಪ್ಪುನ ಕಲ್ಪನೆದ ಆಧಾರೊಡು ಅರುಣಾಬ್ಜ ಕವಿನ ಕಾಲ ಸುಮಾರ್ ೧೪ನೇ ಶತಮಾನೊದ ಕಡೆ ಇಜ್ಜಿಂಡ ೧೫ನೇ ಶತಮಾನೊದ ಸುರು ಪಂಡ್‍ದ್ ನಿರ್ಣಯೊ ಆತ್ಂಡ್. ಅರುನಾಬ್ಜ ಕವಿ 'ಶಿವಾ ನೆಡ್ಂಬುರಾರ್'ನ ಸಮಕಾಲೀನೆರ್ ಪಂಡ್‍ದ್ ಕಾವ್ಯೊಡುರ್ದ್ ತೆರಿದ್ ಬರ್ಪುಂಡು.

ಕಾವ್ಯೊದ ವಿಶೇಸೊಲು

ತುಳು ಮಹಾಭಾರತೊದ ರಚನೆರ್ದ್ ದುಂಬೇ ತುಳುಟು ರಾಮಾಯಣೊ ರಚನೆ ಆತ್ಂಡ್ ಅಂಚೆನೆ ಕೆಲವಾರ್ ತುಳು ಕವಿಕುಲೆನ ಪೂರ್ವ ಸ್ಮರಣೆನ್ ಅರುಣಾಬ್ಜೆರ್ ಮಲ್ದೆರ್. ಕೀಚಕವಧೆ, ರುಕ್ಮಿಣೀಸ್ವಯಂವರೊ,ಬಾಣಾಸುರವಧೆ ಪನ್ಪುನ ಮೂಜಿ ತುಳು ಕೃತಿಕುಲೆನ್ 'ಗುಡ್ಡೆತ ರಾಯೆ' ಪನ್ಪುನ ಕವಿ ಬರೆತೆರ್ ಪನ್ಪುನ ಉಲ್ಲೇಕೊ ಉಂಡು. ಅರುಣಾಬ್ಜ ಕವಿನ ಕಾವ್ಯೊದ ವಸ್ತ್ ಮಹಾಭಾರತೊದ ಸಂಭವ ಪರ್ವ. ಮಲ್ಲಿಕಾಮಾಲೆ, ತೋಟಕವೃತ್ತ, ತೋಟಕಜನ್ಯ ವೃತ್ತ,ಅಂಶಗಣ ಷಟ್ಪದಿಲೆನ್ ಗಲಸ್‍ದ್ ಈ ಕಾವ್ಯೊನು ಬರೆತೆರ್. ತುಳುನಾಡ್‍ದ ಮದಿಮೆ, ಭೂತಾರಾಧನೆ, ವೃಕ್ಷವೈಭವ ಇಂಚ ಬೇತೆ ಬೇತೆ ವಿಷಯೊಲೆನ್ ಈ ಕೃತಿಡ್ ಉಲ್ಲೇಕೊ ಮಲ್ತ್‌ದೆರ್.

ಲಿಪಿ ಬೊಕ್ಕ ಭಾಷೆ

ತುಳು ಮಹಾಭಾರತೊದ ಮೂಲ ಪ್ರತಿ ತುಳು ಲಿಪಿಟ್ ಉಂಡು. ಈ ಕಾವ್ಯ ಪಿರಾಕ್ದ ತುಳು ಭಾಷೆಡುಂಡು. ಪಿರಾಕ್ದ ತುಳುಟು ಇತ್ತಿನ 'ರಳಾಕ್ಷರ' ಹೇರಳವಾದ್ ಕಾವ್ಯೊಡು ಗಲಸ್ದೆರ್. ತುಳುತ ಮಾತಾ ಪ್ರಾಚೀನ ಗ್ರಂಥೊಲೆಡ್ ಇತ್ತಿನ 'ಸ್ಟ್' ಧ್ವನಿ ಸಂಕೇತಲಾ ಈ ಕೃತಿಡ್ ಜಿಂಜ ಗಲಸ್ದೆರ್.