ಋ

ತುಳು ಅಕ್ಷರಮಾಲೆ
ಸ್ವರೊಲು
ಅ	ಆ	ಇ	ಈ	ಉ	ಊ
ಋ	ೠ	ಎ	ಏ	ಐ	ಒ
ಓ	ಔ
ಯೋಗವಾಹೊಲು
ಅಂ	ಅಃ
ವ್ಯಂಜನೊಲು
ಕ್	ಖ್	ಗ್	ಘ್	ಙ್
ಚ್	ಛ್	ಜ್	ಝ್	ಞ್
ಟ್	ಠ್	ಡ್	ಢ್	ಣ್
ತ್	ಥ್	ದ್	ಧ್	ನ್
ಪ್	ಫ್	ಬ್	ಭ್	ಮ್
ಅವರ್ಗೀಯ ವ್ಯಂಜನೊಲು
ಯ್	ರ್	ಱ್	ಲ್	ವ್	ಶ್
ಷ್	ಸ್	ಹ್	ಳ್	ೞ್

ಋ ' ತುಳು ಅಕ್ಷರಮಾಲೆದ ಎನ್ಮನೇನೇ ಅಕ್ಷರೊ. ಉಂದು ಒಂಜಿ ಸ್ವರಾಕ್ಷರೊ.

ಚಾರಿತ್ರಿಕ ಹಿನ್ನೆಲೆ

ತುಳು ಅಕ್ಷರಮಾಲೆದ ಏಳನೆದ ಅಕ್ಷರೊ. ಇಂದೆತ ಬ್ರಾಹ್ಮಿ ಲಿಪಿದ ಸ್ವರೂಪೊ ತಿಕಿಜಿ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾದ್ ತುಳುಟು ಋ ಅಕ್ಷರೊನು ಗಳಸುನೆ ಕಡಮೆ. ಕನ್ನಡೊ, ಸಂಸ್ಕೃತೊಡು ಗಳಸುನ ಋಷಿ, ಋಣ ಇಂಚಿತ್ತಿ ಪದೊಕುಲೆನ್ ರುಸಿ, ರುನೊ ಇಂಚ . ಸಂಸ್ಕೃತೊದ ತದ್ಬವೊ ರೂಪೊಡು ಪನ್ಪೆರ್. ವ್ಯಂಜನದೊಟ್ಟುಗು ಸೇರ್ದ್ ಬನ್ನಗ ಮಾತೃ, ಪಿತೃ, ಗೃಹೊ ಇಂಚಿತ್ತಿ ಸಬ್ದೊಲೆಡ್ ಇಂದೆತ ಉಪಯೋಗ ಆಪುಂಡು. ಅಕ್ಷರೊಮಾಲೆಡ್ ಋಕಾರಒನು ಗಳಸುನವು ತುಳುಟು ಇದ್ದಿ. ಸಂಸ್ಕೃತೊಡುಲಾ ಋ ಅಕ್ಷರೊಡ್ದು ಸುರಾಪುನ ಪದೊಕುಲು ಮಸ್ತ್ ಕಮ್ಮಿ. ಕ್ರಿ.ಶ. ಆಜನೆ ಶತಮಾನೊದ ಕದಂಬರಾಜೆ ಇಮ್ಮಡಿ ಕೃಷ್ಣವರ್ಮನ ಶಾಸನೊಡು ತಿಕಿನ ಋ ಕಾರೊದ ರೂಪೊನೇ ದಿಂಜ ಪ್ರಾಚೀನವಾಯಿನವುಂದು ಚರಿತ್ರೆಕಾರೆರ್ ಪನ್ಪೆರ್. ಕದಂಬ ಕಾಲೊದ ಈ ಅಕ್ಷರೊದ ಸ್ವರೂಪೊ, ಅವ್ವೇ ಕಾಲೊದ ಮ ಅಕ್ಷರೊನು ದಿಂಜ ಹೋಲುಂಡು. ಕ್ರಿ.ಶ. ಪದ್ರಾಡನೆ ಶತಮಾನೊದ ಕಲ್ಯಾಣಿ ಚಾಲುಕ್ಯರೆ ಶಾಸನಲೆಡ್, ಈ ಅಕ್ಷರೊ ಭು ದಂಚ ದಿಂಜ ಹೋಲುಂಡು. ಉಂದುವೇ ರೂಪೊ ದುಂಬರಿದ್ ಕ್ರಿ.ಶ. ಪದಿನೆನ್ಮನೇ ಶತಮಾನೊಡು ಇತ್ತೆ ಇಪ್ಪುನ ರೂಪೊಗು ದಿಂಜ ಕೈತಲಾದ ತೋಜಿಂಡಲಾ ಒಂಜಿ ಕೊಂಡಿ ಎಚ್ಚಾಯಿನೆನ್ ಗುಮನೊಗು ದೆತೊನೊಡು.^[೧]